Dag 9: Page - Monument Valley - Kayenta

Helloow Foax,

Jaja jullie geluk kan waarschijnlijk niet meer op! Twee blogs op één avond (zie ook dag 8 dat een dagje te laat gepost werd)!

Vandaag, stond een ritje naar Monument Valley op het programma! De bekende rotsformaties in het Navajoreservaat, die in verscheidene Westernfilms gebruikt werden als decor. Heden ten dage, worden de rotsen gebruikt voor het maken van videoclips (Metallica) en films (Johnny Depp acteerde eergisteren nog op deze rotsformaties).

Onze dag ving aan met een korte rit naar Kayenta (2 uur rijden = slechts tweemaal naar de zee, in Amerika zijn afstanden relatief). Van hieruit ging onze weg verder naar Monument Valley, dat reeds van ver gepot kon worden! Onderweg passeerden we een groot aantal toeristische winkeltjes, die uitgebaat werden door de arme Navajo-indianen die voornamelijk leven van het toerisme! Ze boden voornamelijk wapens (Tomahawks, pijl en boog), juwelen, potjes gemaakt van paardenhaar en stof te koop aan ;-). Bieden was hier de opdracht.

Vervolgens ging onze weg verder naar het natuurpark, waar we een schitterend uitzicht hadden op de rotsen.

In de late namiddag, stond een rit te paard op het menu. Een uur lang zouden we op onze paarden kunnen genieten van een prachtig uitzicht.

Eens aangekomen op de manège, die zeker 30 paarden telde, stelde Henry (een Indiaanse gids) ons de vraag of er mensen met ervaring waren. Stéfanie en Vicky konden hun emoties niet in bedwang houden en stonden als twee gibberende meisjes heen en weer te zwaaien ;-p. Op basis van onze antwoorden, werd het juiste paard aan de juiste persoon toegewezen! Het ene paard al wat wilder dan het andere, het ene paard al wat koppiger dan het andere,...

Opmerkelijk waren de gelijkenissen. Zo had Cedric een paard dat altijd wou eten, precies Cedric zelf ;-) en kreeg Kristof het op één na grootste paard dat hij moeiteloos onder controle wist te houden (zolang het paard dit zelf wilde, want zijn paard was van het koppige genre ;-p).

Eens de paarden toegewezen waren, begon onze tocht op het sterk heuvelachtig parcours. Al gauw bleek dat Stéfanie en Vicky toch wel iets geleerd hebben uit hun jarenlange paardrijlessen en kunnen we zeggen dat het niet om weggesmeten geld gaat. Beide meiden konden nl. nagenoeg perfect paardrijden.

Niet enkel Vicky en Stéfanie bleken het paardrijden goed onder de knie te hebben, maar ook Sarah en Cedric demonstreerden hun paardrijkunsten. De tweemalige paardrijlessen die ze gevolgd hadden voor hun vertrek naar de VS, hebben zeker hun vruchten afgeworpen!

De andere leden van de groep deden het eveneens goed. Toch merken we op dat bepaalde ruiters (startend met een A en eindigend op nnelies), er niet in slaagden op hun paard te blijven zitten. Annelies reed namelijk met een merrie die een koppeltje vormde met de hengst van Cedric. In haar haast om haar hengst bij te benen, struikelde ze waardoor Annelies haar evenwicht verloor en zo in aanraking kwam met de zachte zanderige bodem. Buiten enkele blauwe plekken, zal Anneles niets overhouden aan de val.

Het paardrijden was echt geweldig en het uurtje was al snel om, de pijn in onze benen en ons achtersteven, zullen we morgen wel voelen ;-). Een uur lang voelden we ons allemaal één met de natuur!

Onze dag sloten we af met een mooie zonsondergang nabij de rotsformaties van Monument Valley. Een plaatselijke, vriendelijke gids, toonde ons één van de mooiste plaatsjes voor een kiekje en zong uit volle borst Indiaanse gezangen. Goed voor een totale fooi van 5 dollar.

Morgen gaan we naar Arches National Park, dat slechts 2u30 verderop ligt. Het belooft weer een warme dag te worden (vandaag ongeveer 34 graden in de volle zon).

Tot morgen!

8 kleine Belgen in het grote Amerika