Zoals dit in onze planning opgenomen werd, beloofde het vandaag een zware dag te worden. Op ons stonden namelijk een hete woestijn, Death Valley genaamd, en 800 km autosnelweg te wachten. Gezien de strikte timing en het feit dat we Death Valley wouden verlaten vooraleer het er te warm werd, kropen we deze morgen om 4u30 uit ons nestje. Het vertrek vond plaats rond 5 uur.
Zeker nu Karen ons jammer genoeg verlaten heeft, beloofde dit vooral een zware dag te worden voor Annelies (die overigens last had van ochtendmisselijkheid) en Vicky, de bestuurders van wagen twee. Wagen één, daarentegen, kon rekenen op drie bestuurders en Stéfanie die een kei is in het vermaken van de chauffeur (indien ze zelf niet slaapt ;-p), waardoor deze steeds klaarwakker is! Zo werd er vrolijk door iedereen meegezongen op alle Samsonhits, die Stéfanie uiteraard uit haar hoofd kent.
Een eerste tussenstop vond plaats in Dante's View, een heuveltop die een uitzicht geeft over Death Valley. Van hieruit kon men duidelijk de zoutvlakten waarnemen die zich door de vallei een weg banen.
Nadat de nodige foto's getrokken werden, ging onze weg verder naar Zabriskies Point. Dit punt geeft een uitzicht over rotsformaties in de vorm van zandduinen. Mooi om te zien, maar hier begon de warmte toch al benauwend te worden (temperaturen boven de 100 graden Fahrenheit om 9 uur s'ochtends). Hier leerden we vooral dat Stéfanie warmte associeert met het aantal zweetdruppels die van haar poep rollen ;-p. Is de poep nat, dan heeft ze het te warm ;-p.
Rond 9 uur was het tijd voor ons ontbijt in het stadje Furnace Creek dat gelegen is in Death Valley. De mensen die hier wonen moeten hiervoor wel zeer goede redenen hebben, want niemand kan de temperaturen van Death Valley harden!
Na het ontbijt ging de weg verder naar Badwater, het laagste punt van de vallei (meer dan 800 meter onder zeeniveau), waar de temperaturen sporadisch 50 graden Celcius overschrijden. Onze kennismaking met Badwater was relatief kort (uitstappen, foto's trekken en weer instappen). De temperaturen bedroegen om 10u30 nl. al 112 graden Fahrenheit (44,44 graden). Het uitzicht, daarentegen was adembenemend. Een zoutvlakte die groot genoeg is om alle frituren van België, 1000 jaar lang, van zout te voorzien en de omringende bergketens die een gesloten gevoel geven.
Andere bezienswaardigeheden in Death Valley waren de Artist Pallets, rotsformaties in verschillende kleuren (inclusief een speciaal soort groen dat onmogelijk door Cedric kon gespot worden), de Devils Court (zoutafzettingen in de vorm van pilaren) en de zandduinen van Stovepipe Wells. Deze laatst waren echt fenomenaal om te zien.
Artist Palets
Devils Court
Stovepipe Wells
Na ons bezoek aan Death Valley, ging onze weg verder naar Tulare, een strategisch gelegen plaats die ons in staat stelt om onze reis van morgen naar Sequoia Nayional Park vlot aan te vangen. Aankomst op het hotel vond plaats omstreeks 19u, waardoor we een giede nachtrust tegemoet gaan.
Meer details over Sequoia National Park, krijgen jullie morgen te lezen.
Cheers,
7 kleine Belgen in het grote Amerika
Geen opmerkingen:
Een reactie posten