Helloow Foax,
Na drie dagen in Los Angeles te hebben vertoefd, laten we de drukke snelwegen van de drukke stad achter ons om een veel rustiger deel van de VS te verkennen, Joshua Tree National Park. We wensen onze trip naar de grootstad in het Westen af te sluiten met de volgende historische woorden: LA been there, thone that ;-)
De dag begon met een drie uur dertig durende rit die ons naar het visitor center in Yucca Valley bracht. Hierbij dient wel opgemerkt te worden dat deze rit een tankstop van ongeveer 30 minuten omvatte, gezien de Amerikanen een rare manier van tanken hebben, die wij Belgen, niet onder de knie hebben.
Nadat we allen een National Park Paspoort aangeschaft hadden (een paspoort waarin men telkens een stempel krijgt wanneer men een bepaald Nationaal Park bezocht heeft) en de nodige inlichtingen over het park hadden ingewonnen, ging onze weg verder naar de hoofdingang van het park.
Hier werden we werkelijk van de ene sensatie in de andere geslingerd. Even een kort overzicht van de bezienswaardigheden (foto's zullen gepost worden van zodra we er mogelijkheid toe hebben):
- Baker Dam: een trail van 1,6 km tussen de rotsen en de Joshua Trees (cactusachtigen die er schattiger uitzien dan ze werkelijk zijn. In de rangerstation werd ons verteld dat de kans op het spotten van wild leven hier het grootst was. Wat hebben we gezien, hagedissen, een woestijnrat en nog meer hagedissen. Van een woestijn moet je blijkbaar niet te veel verwachten ;-). Het uitzicht daarentegen was adembenemend.
Tijdens deze trail kregen we ook de volgende opmerking van andere toetisten die we tweemaal tegenkwamen bij de lus die we dienden te stappen: "the signs make a lot more sense, if you follow them in the right direction". Een opmerking die we kregen omdat we de trail in omgekeerde richting hadden afgelegd, waarbij we nooit wisten welke kant we opmoesten ;-p
- Hidden Valley, dat we zonder problemen wisten te vinden ;-p. Een prachtige foto volgt later
- Key's View (trail 400 meter): een panoramazicht over het park om 'U' tegen te zeggen
- De Jumbo Rocks met Skull Rock: hier hebben de meeste onder ons bewezen dat ze werkelijk gazellekes zijn, die van de ene rots naar de andere kunnen springen.
- Cholla Cactus Garden (trail 400 meter): een vlakte met duizende cactussen. Hier besloot Kristof om even de show te stelen door op een cactus te gaan zitten, met de nodige tragische taferelen tot gevolg. Steekwonden in de hand en de kuit. Voor de ongeruste ouders, Kristof stelt het goed en kan zonder problemen de reis verder zetten.
- Cottonwood Spring: een palmboomoase, waar slechts enkelen onder ons de auto verlieten door een regenbui.
Joshua Tree NP (een rustige plek waar nauwelijks andere levende organismen gespot werden) was ook het ideale moment om de andere leden van de groep met de auto te laten rijden. Tot nog toe hadden nl. Enkel Karen en Cedric de wegen in de VS onveilig gemaakt. We merken op dat de ene chauffeur begaafder was dan de andere. Zo was het voor Kristof onmogelijk om zijn vriend de ambreage te vergeten in onze volautomatische auto's ;-). Na slechts 15 keer in het ravijn te zijn gereden, kunnen we stellen dat iedereen de test doorstaan heeft (Kristof in iets mindere mate weliswaar ;-p).
Na een goedgevulde dag, besloten we omstreeks 19u het park te verlaten. Nu wachtte ons nog een verschrikkelijke tocht van 4 uur in de regen (onweer) door overstroomde straten. Een tochtje dat de vermoeide reizigers niet snel zullen vergeten.
Morgen staat onze helikoptervlucht boven de grand Canyon op het programma! Zeer zeker een moment om te koesteren.
Tot morgen.
7,5 kleine Belgen in het grote Amerika (Kristof verloor een been en een vinger bij het knuffelen van een cactus ;-p)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten