woensdag 1 augustus 2012

Dag 22: San Francisco - Vlucht - België

Helloow Foax,

Nog eentje om af te sluiten dacht de blogger zo ;-).

Een taxi bracht ons na een knap staaltje puzzelwerk (alle valiezen, handbagages en personen pasten in één enkele SUV wagen) naar de luchthaven waar onze vlucht om 11 uur plaatselijke tijd zou vertrekken.

Bij het inchecken, was het Stéfanie die voor de nodige problemen zorgde. Nadat ze gisteren vakkundig haar valies in elkaar knutselde, bleek dat deze valies 59 lbs woog. Dit is maar liefs 9 lbs (of bijna 20%) boven de toegestane liemiet. Gelukkig bevatte de valies van annelies te weinig kilo's en kon het nodige overzetwerk gebeuren.

Nadat we de nodgie controles hadden doorstaan, ging de reis vrij vlot. Het eerste vliegtuig vertrok tijdig, de overstap gebeurde vlot en ook het tweede vliegtuig vertrok tijdig. Enkel het gebrek aan plaats op de vliegtuigen en het ontbreken van "intressante" films tijdens onze vluchten waren een domper op de feestvreugde.



Na 12 vermoeiende uren vliegen (eerste vlucht 4 uur, tweede vlucht 8 uur), bereikten we onze eindbestemming Brussel. Dit keer ontving iedereen zijn valiezen en konden we met een gerust hartje naar huis en anar ons bed ;-).

Dit was het reisverhaal van 7 (oorspronkelijk 8) kleine Belgen in het grote Amerika.

Bedankt voor het lezen van de blogs en bedankt voor de reactie!

Cheers,

De blogschrijver

PS: er werden reeds een aantal foto's toegevoegd aan de blog

Dag 21: San Francisco - Painted Ladies - Golden Gate Bridge - Cable Car

Helloow Foax,

Hier zijn we weer met de laatste blog over onze laatste dag in de Verenigde Staten. Morgen nemen we het vliegtuig huiswaarts en kunnen we persoonlijk al onze reisverhalen in geuren en kleuren vertellen ;-).

Een lange wandeling van ongeveer 4 km (in de steile straten van San Francisco), bracht ons naar de Painted Ladies. 6 Victoriaanse huizen die in contrast staan met het financieel district van San Francisco dat op de achtergrond kan waargenomen worden.
Mooi om te zien, toch waren er een aantal leden van de groep die zich afvroegen of dit uitzicht, de wandeling wel waard was ;-).



Teneinde gezaag en gekreun in de bergoppen tegen te gaan, werd besloten om de bus te nemen naar de Golden Gate Bridge. Deze brug die een prachtig stukje technologisch vernuft blijkt te zijn, verbreekt werkelijk alle records:
- De brug is maar liefst 2,7 km lang
- Bevat het meeste staaldraad ter wereld. Even ter illustratie: enkel de voornaamste kabels van de brug bevatten meer dan 120.000 km staaldraad (dit is drie maal de aarde rond!)
- De gemiddelde hoogte van de brug is 67 meter boven het waterniveau, genoeg om de grootste schepen binnen te loodsen in de baai van san Francisco.

Dit was de theoretische kijk op de brug. Praktisch gezien hebben we er niets van gezien. Enorme mistwolken belemmerden ons het zicht. Het was enkel mogelijk om 10 meter voor je uit te kijken (en dan nog was er het risico dat je de brug afliep zonder dat je het door had ;-p). Dit hield ons niet tegen om moedig de brug over te stappen. Eens aan de overkant, konden we onze ogen niet geloven, zon ...., enkel de Golden Gate was bedekt door de mistwolken. Tussen de mist door slaagden we er toch in de nodige foto's te trekken.





Vervolgens zetten we onze weg verder naar Sousalito, een vissersdorpje dat een aantal km van de brug verwijderd was. De tocht was lang en vermoeiend, maar de beloning mocht er zijn. Opnieuw was een visgerechtje onze maaltijd en ook hier konden we van de gezellige sfeer genieten in het winkelstraatje.



Na de nodige inkopen gedaan te hebben, begaven we ons met de bus naar Powellstreet waar we het keren van de kabeltram mochten meemaken. De Kabeltrams, zijn de toeristische transportmiddelen die zich een weg banen door het heuvellandschap van San Francisco. Eens de terminus bereikt is, dient de tram handmatig omgkeerd te worden om zijn rit te kunnen vervolgen. Deze actie vergt kunde en kracht van de trambestuurders.



Wederom was het tijd geworden om ons naar het hotel te begeven. De valiezen, moesten namelijk nog klaargemaakt worden. Bij wijze van afronding van ons VS-avontuur en teneinde Vanessa nog een laatste maal te plezieren, besloten we om nog een laatste maal de Lombardstreet op te lopen.

Eens in het hotel aangekomen, wachtte op ons één van de meest hilarische momenten van de reis. Nadat Stéfanie vol kunde, en na een goed uur, haar valies wist dicht te krijgen, besefte ze dat ze nog een onderbroek nodig had op haar terugreid naa België (blijkbaar draagt Stéfanie niet altijd ene onderbroek gezien ze dit niet vanzelfsprekend vindt ;-p). Met het nodige gevloek (en geplaag van de medekamergenoten), opende ze weer haar valies en zocht ze het nodige ondergoed.

Jammer genoeg kwam onze mooie reis vandaag tot een einde en nemen we morgen het vliegtuig terug huiswaarts. Voor de geïntresseerden: onze vlucht vertrekt om 11 uur plaatselijke tijd en rond 9 uur 'sochtend zullen we in België aanwezig zijn.

Cheers en bedankt voor het lezen van de blogs, jullie waren een prachtig publiek! De komende dagen zullen foto's toegevoegd worden aan de blogs, vergeet dus zeker niet om onze blog nogmaals te checken ;-).

7 kleine Belgen die grootse dingen gezien hebben in het grote Amerika!

Dag 20: San Fransisco - Alcatraz - Pier 39 - China Town

Helloow Foax,

Vandaag begon onze dag met een bezoek aan één van de beruchtste gevangenissen ter wereld, Alcatraz. Dit eiland dat gelegen is in de baai van San Francisco, bood onderdak voor o.a. Al Capone, Machine Gun Kelly, Franklin Stroud en Alvin Karpis, misdadigers die één voor één een hele waslijst aan misdaden op hun kerfstok staan hebben.


Een boot bracht ons naar het eiland waar we op eigen houtje de gevangenis mochten verkennen aan de hand van een nederlandstalige rondleiding die we via een koptelefoon te horen kregen.


De voornaamste bezienswaardigheden in de gevangenis waren Blok D (de cellen voor de zwaarste criminelen), de speelplaats waar de gevangen hun melkske en hun chacha konden benuttigen tijdens hun pauzes, de keuken, de cellen en de verhalen over de gangsters die probeerden aan Alcatraz en hun bewakers te ontsnappen (slechts drie criminelen slaagden in hun ontsnappingspoging).








Na een half dagje Alcatraz, ging onze reis verder naar Pier 39 waar we genoten van de aangename winkeltjes op de pier. Ook de zeeleeuwen die elk jaar naar de pier komen, maakten deel uit van de attractie. Jammer genoeg was het tijdens ons bezoek voortplantingsperiode, waardoor slechts een paar handjesvol zeeleeuwen konden gespot worden. De overige zeeleeuwen zouden pas aankomen begin augustus. Niettegenstaand genoten we van de logge en luie dieren die alles behalve stress uitstraalden.



Net zoals de voorgaande dag genoten we hier van een lekkere vismaaltijd, waarna we ons naar China Town begaven. China Town bestaat voornamelijk uit twee grote straten (Stockton Street en Grant Avenue) en een aantal kleine Alley's. Stockton Street is het China voor de echte Chinezen (vuile vleeswinkeltjes overgoten met vuile Chinezen), terwijl Grant Avenue de Chinese straat voor toeristen is. In deze laatste konden we gezellig shoppen.



Vanessa had tevens het lumineus idee om de Fortune Cookie Factory in Ross Alley te bezoeken. Dit was een Chinees winkeltje met een Chinese uitbater die in eerste instantie verschrikkelijk beleefd was tot we zijn winkel betraden (we kregen zelf een koekje aangeboden en hoopten op een rondleiding in zijn fabriekje). Wanneer bleek dat we niet onmiddellijk wouden overgaan tot een aankoop van koekjes, sprak hij de volgende woorden uit 'You not buy, then you leave'. Een zin die hij niet twee keer hoefde te herhalen ;-).

Laat was het reeds geworden en we besloten om de terugweg naar het hotel in te zetten. Tot groot jolijt van Vicky en Vanessa ging onze tocht weer over de Lombartstreet die we voor de tweede keer in twee dagen beklommen. De straat was er niet minder steil op geworden en opnieuw waren we allen tevreden toen we ons bedje terugzagen.

Morgen een laatste dagje San Francisco. Een bezoek aan de Golden Gate Bridge, de kabeltram en de painted ladies mag dus niet ontbreken.

Meer hierover, komen jullie morgen te weten.

Cheers,

7 kleine Belgen in het grote Amerika